خدا یازده امام را فرستاد تا جامعه را آماده کنند اما امام دوازدهم را نگاه داشت تا جامعه آماده بشود و امر ظهور محقق شود. تفاوت جامعه یازده امام قبل با امام زمان این است که یازده امام وظیفه داشتند در این جامعه تا آماده بیایند تا جامعه را آماده کنند اما لازمه حضور دوازدهم رسیدن جامعه به ظرفیت لازم جهت صلاحیت حضور حضرت است. جامعه باید صالح بشود تا امام صالحین بیاید. «وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ و ما بعد از تورات در زبور (داود) نوشتیم که البته بندگان نیکوکار من ملک زمین را وارث و متصرف خواهند شد.» چرا امام نمی آید، چون ما آماده نیستیم. چه کار کنیم که این جامعه مهدوی و لایق حضور امام شود؟ باید خود را اصلاح کنیم. اول باید دل را جارو کرد و بعد منتظر مهمانی یار بود. ما جان جانانمان را گم کرده ایم. امام زمان خود را گم کرده ایم. چقدر مشتاق دیدار هستیم؟ به چه اندازه احوال پرس حضرت هستیم. چقدر گوشمان بدهکار خبرهای امام زمان است. ممکن است روزی و یا روزهایی بگذرد و اصلا ما یادی از گم کرده خود نکنیم. منتظر یعنی آن مادر در فیلم شیار ۱۴۳ . ما آن روزی منتظریم که تمام وجودمان عطش بشود. همه وجودمان انتظار بشود. تمام زندگی ما بر اساس محور انتظار بچرخد.